KRT

Tweemaal per dag coronaoverleg

In de ziekenhuiswereld moet je met meer partijen rekening houden, zoals de overheid, zelfstandige artsen, ...

Begin november bereikte de tweede coronagolf zijn hoogtepunt en was het alle hens aan dek in de ziekenhuizen. An Stragier maakte in mei 2020 de overstap van AZ Sint-Elisabeth in Zottegem naar AZ Sint-Lucas in Gent. “Veel tijd om me in te werken, was er niet. Corona zorgt ook op het financiële departement voor veel extra werk. Om de situatie op de voet te volgen, houden we tweemaal per dag coronaoverleg. Daarnaast ben ik volop bezig met de begroting en bereid ik de vijfjaarlijkse onderhandelingen met de artsen voor.”

Waarom heb je in volle crisisperiode voor AZ Sint-Lucas gekozen?

In mei kreeg ik een telefoontje met de vraag of ik interesse had om financieel directeur te worden in het Gentse ziekenhuis. Het overviel me een beetje en daarom heb ik enkele dagen bedenktijd gevraagd. Ik was al een tiental jaar aan de slag bij AZ Sint-Elisabeth in Zottegem, waar ik een boeiende wereld had leren kennen. Ik was klaar voor een volgende stap. Niet alleen is AZ Sint-Lucas 2,5 keer groter, ik kreeg er ook enkele nieuwe domeinen bij.

Hoe ziet je takenpakket eruit?

Ik ben verantwoordelijk voor boekhouding, facturatie, aankoop en inschrijvingsdiensten (administratieve verwerking van de opnames). Daarnaast volg ik de cel beleidsinformatie op en sta ik in voor budgettering en opvolging van de financiële afspraken met de artsen. Alles samen bestaat mijn team uit een negentigtal medewerkers.

De tweede golf van de coronacrisis woedt volop. Welke impact heeft dit op je job?

Corona bepaalt sterk mijn agenda. In de eerste plaats is er veel meer overleg nodig, maar er is ook een financiële impact die vrij moeilijk in te schatten is. Om het virus de kop in te drukken, moeten we bijvoorbeeld extra personeel en middelen inzetten. Daartegenover staan lagere inkomsten. Voor hun financiering zijn de ziekenhuizen voor een belangrijk stuk afhankelijk van afhoudingen op de honoraria van de artsen. Door het uitstellen van niet-dringende zorg vallen die inkomsten voor ons lager uit. Het is voorlopig moeilijk in te schatten wat de impact daarvan gaat zijn op de begroting. Gelukkig hebben we van de overheid al een voorschot gekregen.

Wat zijn – naast corona – je prioriteiten?

Er liggen heel wat projecten op de plank. In de eerste plaats zijn we volop bezig met de opstart van het nieuwe medisch dossier. We hopen dat we hiermee voor de zomer live kunnen gaan. We willen zoveel mogelijk relevante gegevens ontsluiten om daarmee beleidsinformatie op te bouwen. Dit past binnen het kader van value-based healthcare, een vrij recent concept dat streeft naar de optimale en duurzame balans tussen hoge zorgkwaliteit, hoge levenskwaliteit voor de patiënt en beheersbare kosten. Een tweede belangrijk dossier is de financiële regeling met de artsen. Om de vijf jaar herbekijken we die afspraken en dat is nu aan de orde.

Het masterplan van AZ Sint-Lucas loopt nog tot 2028. Hoever staat de organisatie hiermee?

Het masterplan is opgestart in het jaar 2000. Intussen is zowat het hele ziekenhuis verbouwd, vernieuwd en uitgebreid. Tot voor kort hadden we met de Volkskliniek een tweede campus, een gevolg van de fusie tussen beide ziekenhuizen in 2004. Die campus hebben we eerder dit jaar gesloten, waardoor alle activiteiten nu op één locatie gecentraliseerd zijn. Daarvoor hebben we twee nieuwe vleugels gebouwd. Het eerstvolgende project is de bouw van de nieuwe huisartsenwachtpost. Door een recente Riziv-richtlijn moeten de huisartsenposten zich groeperen. Voor Gent kwam de combinatie UZ Gent/Sint-Lucas als beste uit de bus. In de eerste helft van volgend jaar moet de nieuwe huisartsenwachtpost operationeel zijn.

De overheid stuurt aan op netwerkvorming binnen de ziekenhuissector. Samen met AZ Jan Palfijn, AZ Oudenaarde en UZ Gent is AZ Sint-Lucas in 2018 toegetreden tot het Ziekenhuisnetwerk Gent (ZNG). Hoever staan jullie met de uitbouw van het netwerk?

Dat is een langetermijnproject dat verder moet groeien. De aanwezigheid van een universitair ziekenhuis is een grote meerwaarde, maar maakt het ook extra complex. De statuten en het intern reglement zijn intussen afgerond en de overlegorganen zijn geïnstalleerd. Momenteel werken we in een tiental verschillende werkgroepen gemeenschappelijke projecten uit. Ik ben vooral actief in de werkgroepen financiën en aankoop.

Zeker in een ziekenhuisomgeving is het kwaliteitsbeleid een absolute topprioriteit. Om dat te realiseren, volgen de meeste Vlaamse ziekenhuizen een traject bij organisaties zoals JCI en Qualicor Europe (het vroegere Niaz) om een accreditatie te behalen. Daar hangt een fors prijskaartje aan vast en sommige ziekenhuizen kiezen er bewust voor om een eigen kwaliteitsbeleid uit te stippelen. Hoe zit dat bij AZ Sint-Lucas?

Of je nu kiest voor een internationaal kwaliteitssysteem dan wel een eigen controlesysteem uitbouwt, de kwaliteit en de veiligheid van de patiënt, de omgeving en de medewerkers moeten altijd centraal staan. In het verleden heeft AZ Sint-Lucas gekozen voor het Nederlandse Qualicor Europe. Normaal hadden we in 2021 een nieuwe audit doorlopen, maar door de coronacrisis is die uitgesteld naar het najaar 2022. Qualicor Europe heeft tijdens de corona-epidemie ook aan zelfreflectie gedaan en het model bijgestuurd, met meer focus op waarderend auditen, auditen naar de geest van de norm en persoonsgerichte zorg. We peilen bij de verschillende interne stakeholders of we in dit nieuwe model stappen.

Je bent actief in de werkgroep laagvariabele zorg bij koepelorganisatie Zorgnet-Icuro. Bijna twee jaar geleden voerde toenmalig minister Maggie De Block een vaste vergoeding in voor prestaties die weinig variatie kennen, zoals een bevalling en een knieprothese. Hoe kijk je daarop terug?

In de ziekenhuiswereld zijn we gewoon aan forfaitisering, denk maar aan de dagprijs, de apotheek en de medische beeldvorming. Voor de patiënt heeft forfaitisering als voordeel dat er duidelijkheid en tariefzekerheid is. Voor de artsen was het de eerste keer dat ze hiermee geconfronteerd werden. Voor velen was het een grote aanpassing. Momenteel is het stof wat gaan liggen. Een negatieve spiraal dreigt indien de overheid zou beslissen om het systeem snel uit te breiden naar andere prestaties.

Na je studies handelsingenieur ging je eerst aan de slag in de consultancy- en farmasector. In welke mate is het anders om een ziekenhuis financieel aan te sturen?

In de ziekenhuiswereld heerst een andere bedrijfscultuur. Je moet met meer partijen rekening houden. Zo ben je voor een stuk van de financiering afhankelijk van de overheid. Bij een regulier bedrijf is dat natuurlijk niet zo. Ook binnen de ziekenhuismuren is het anders. Zo werken we samen met ruim tweehonderd zelfstandige artsen die elk hun belangen hebben. Je moet dus heel vaak bemiddelen. Daarvoor heb je als leidinggevende specifieke vaardigheden nodig.

Heeft je overstap een impact gehad op je work-lifebalans?

Op dat vlak is er nauwelijks iets veranderd. Na de werkuren ontferm ik me in de eerste plaats over mijn twee sportieve puberjongens. Zelf hou ik van koken, fietsen en wandelen. Een wandeltocht in de Ardennen die zes of acht uur duurt, schrikt me niet af.