De inflatie piekt en de rente ging na lange tijd opnieuw de hoogte in. Het ziet ernaar uit dat beide de komende jaren beweeglijk zullen blijven. Waarom dat zo is en hoe bedrijven die onzekerheid kunnen opvangen zodat hun budgetten kloppen, vroegen we aan Koen de Leus, hoofdeconoom bij BNP Paribas Fortis en zijn collega Filip Moens, hoofd van Global Markets Corporate Solutions.
De afgelopen 40 jaar was er een van desinflatie. “We komen uit een lange periode van lage stabiele inflatie en een structureel lage rente”, bevestigt Koen De Leus. “Geld lenen werd alsmaar goedkoper en het rente- en inflatierisico was zo goed als onbestaande. Aan die periode van dalende rente is nu definitief een einde gekomen. Een rente van 10% of zelfs meer zoals in de jaren zeventig gaan we niet krijgen, maar wel een structureel hogere en minder stabiele rente.”
De stijgende inflatie en rente kennen volgens Koen De Leus twee grote oorzaken die allebei te maken hebben met een klein virus dat de wereld in zijn ban hield. “Door covid-19 verdween de vraag eerst heel plots, en vervolgens keerde ze explosief terug, zeker voor bepaalde producten. Het aanbod kon niet volgen en dus stegen de prijzen. De pandemie verstoorde bovendien de aanvoerketens. Iets wat door het zerocovidbeleid van China vandaag nog steeds voelbaar is. De heropleving na de pandemie zorgde dan weer voor een stijging van de energieprijzen. Daar kwam plots de oorlog Rusland-Oekraïne bij die zorgde voor een verstoorde gastoevoer. Dat alles heeft de inflatie in Europa stevig gevoed. In een poging om die te verlagen, steeg de rente.”
De inflatiepiek ligt waarschijnlijk achter ons, maar we keren zeker niet terug naar hoe het was. “Tegen het einde van 2023 verwacht ik een inflatieniveau van ongeveer 3%. Dat betekent volgend jaar nog altijd een gemiddelde inflatie van 6% voor de eurozone.” Volgens Koen De Leus krijgen we nu een periode van meer beweeglijke inflatie. En dat is het gevolg van verschillende structurele veranderingen. “De vergrijzing zorgt voor een tekort aan werknemers. Daarnaast kampen we met diverse geopolitieke conflicten die regelmatig de markten verstoren. Vandaag is er sprake van slowbalisation. Landen en regio’s trekken muren rond zich op, wat de prijzen doet stijgen. En tot slot is er de klimaatproblematiek. Meer natuurrampen leiden tot verstoorde aanvoerketens en de energietransitie vraagt om stevige investeringen in infrastructuur, elektrificatie, hernieuwbare energie …. De vraag naar grondstoffen zoals kobalt, lithium en koper zal sterk toenemen. Bovendien zullen overheden fossiele brandstoffen duurder maken. Al deze elementen zullen voor de nodige schokken zorgen en een volatielere inflatie en rente in de hand werken.”
Die onstabiele situatie leidt tot onzekerheid bij bedrijven. Accuraat budgetteren wordt een uitdaging. Filip Moens: “Vroeger waren bedrijven zeker van een lage en stabiele rente, nu beweegt er veel meer en dat kan positieve, maar ook negatieve gevolgen hebben. En die kunnen zeer onaangenaam zijn. Zo zien bedrijven in België hun loonkosten plots met 10% stijgen door de automatische loonindexatie. Iets wat de meesten zeker niet zo hoog gebudgetteerd hadden.”
“Zo’n schok willen bedrijven niet nog eens meemaken, vooral niet met een periode van volatiliteit in het vooruitzicht”, gaat Filip Moens verder. “Financiële indekkingsinstrumenten zijn uitermate geschikt om dat negatieve risico in te dekken. Ondernemingen kunnen met deze producten vervelende budgettaire verrassingen vermijden en krijgen meer zekerheid. Waar er vroeger geen reden was om het inflatie- of renterisico in te dekken, is die nood er vandaag wel. Indekkingsproducten zijn opnieuw interessant en de investering waard.”
Is de situatie van vandaag echt uitzonderlijk? “Momenteel zitten we op een langetermijnrente van ongeveer 3%. Dat is op zich een normaal rentetarief”, vertelt Filip Moens. “Maar bedrijven waren natuurlijk verwend en gewend aan 0 tot 1% rente, en dan komt die verdriedubbeling hard aan. Door dat risico af te dekken en een rentevoet vast te leggen voor een bepaalde tijd in de toekomst is dat perfect te voorkomen. Dat kan op verschillende manieren, waaronder met swaps en opties. Via een swap zet je een variabel element om in een vast. Je verruilt een variabele rentevoet voor een vaste rente. Kies je voor een optie, dan leg je een plafondrente vast. Onder dat niveau geldt de markrente, maar eens dat plafond bereikt, wordt de rente als het ware vastgeklikt waardoor grote pieken vermeden worden.”
“Ook voor toekomstige herfinancieringen en het indekken van wisselkoersrisico’s zijn deze hedging-producten uitermate geschikt”, bevestigt Filip Moens. “Kortom, nu de tijden wat onzekerder zijn, bieden deze instrumenten het perfecte opvangnet voor bedrijven. Op die manier kunnen ze zich 100% toeleggen op hun eigen core business binnen het vooropgestelde budget en blijven hun kosten onder controle.”
Verdoe jij ook te veel tijd met het opvolgen van alle nieuwtjes in je feed? No worries, wij verzamelen alles wat nieuw is in de finance wereld. Al die nieuwtjes komen wekelijks in jouw mailbox terecht.
