Is dit onze nieuwe wereld?

We passen ons nu al meerdere maanden na elkaar aan de nieuwe regels in de samenleving aan. We hebben in onze sociale bubbel een staycation doorgebracht. We bleven op social distance van onze familie en vrienden, het mondmasker bij de hand. Het coronahamsteren was een individuele en asociale gebeurtenis. Als het even tegenviel, dienden we onze hoestschaamte te verbergen, of nog erger, gingen we in thuisquarantaine.

Tot zover het privéleven. Maar hoe is het gesteld met het professionele leven van de kredietmanager? Is daar ook zoveel veranderd? We weten al dat veel bedrijven het corona-excuus gebruikten om langere betaaltermijnen te vragen. De reactie was meestal streng en preventief: geen toegevingen. Tot zover is alles redelijk goed verlopen.

Toch zijn er duidelijke veranderingen merkbaar. Het werk van de kredietprofessional leent zich bij uitstek voor het nieuwe thuiswerk. Veel van dat werk wordt met softwarepakketten aangestuurd. De omstandigheden hebben bedrijven genoopt om versneld de VPN-verbindingen operationeel te maken. Met succes. Terwijl voordien soms nog een grote terughoudendheid bestond om thuiswerk toe te laten, heeft dit nu bestaansrecht verworven, zij het onder gecontroleerde omstandigheden. Bedrijven bekijken het nog op diverse manieren en soms steekt argwaan de kop op. Ten onrechte naar het schijnt: het werk verloopt anders, maar het wordt wel degelijk goed uitgevoerd.

Voorwaarde is wel dat alles gedigitaliseerd is. Dat is lang nog niet overal helemaal geregeld. Jaarcijfers analyseren op het scherm bijvoorbeeld? Velen zijn nog niet overtuigd. Werk aan de winkel dus om de nieuwe uitdaging van de total paperless office versneld aan te gaan.

De voorbije maanden hebben getoond dat de nieuwe omstandigheden wel degelijk geleid hebben tot goede resultaten. De meeste bedrijven melden zeer aanvaardbare betalingsvertragingen. Het is gemakkelijk om klanten via telefoon of een van de nieuwe digitale media te contacteren. Teams, Zoom, Skype … : het zijn dagelijks gebruikte instrumenten geworden. De klant is zelf meestal ook goed digitaal toegerust en dus goed bereikbaar via deze kanalen.

De nieuwe communicatiemiddelen hebben ook tot meer overlegmomenten geleid. Dat overleg is vlot te organiseren. Meer deelnemers worden uitgenodigd. Er gaat minder tijd verloren aan langdurige verplaatsingen. De meetings zelf blijken efficiënt te verlopen, zeker die met een meer technische inhoud. Toch botst de kredietmanager hier op dezelfde beperking als de collega’s uit de verkoopafdelingen. Als er wat emotie bij te pas komt, zijn zo’n telebesprekingen niet ideaal. Wie bijvoorbeeld een nieuwe klant wil overtuigen om inzage te geven in zijn financiële toestand, moet het vertrouwen winnen. Dat gaat beter tijdens een fysiek contact. Je moet emoties kunnen aflezen en eventueel ook via lichaamstaal reageren. Een meeting leiden waar bepaalde gevoeligheden en frustraties van een groep mensen moeten worden weggewerkt, bijvoorbeeld bij een nieuwe acquisitie, zal ook niet meteen vlotten via een teleconferentie. Dat doe je beter face to face.

Rest nog bepaalde leidinggevenden te overtuigen om van thuiswerk niet ‘thuiszitten’ te maken. De creditcontrollers zijn nu nodig op het appel. De gevolgen van de aanhoudende economische downturn komen er naar alle verwachting aan. Sommigen spreken van een faillissementenstorm. Of het zo’n vaart zal lopen, is af te wachten, maar het is beter om nu volop in te zetten op risico-preventie. Dat geldt des te meer indien de coronasteunmaatregelen van de overheid geleidelijk zouden wegvallen.