Door de verschillende uitdagingen in de wereldwijde supplychains bouwen bedrijven veel meer zekerheid in zodat ze ook in de toekomst kunnen blijven produceren. De oplopende voorraden doen de vraag naar specifieke financiële oplossingen toenemen.
Zekerheid door grotere voorraden
Door de verschillende uitdagingen in de wereldwijde supplychains bouwen bedrijven veel meer zekerheid in zodat ze ook in de toekomst kunnen blijven produceren. De oplopende voorraden doen de vraag naar specifieke financiële oplossingen toenemen.
Christa Sys: We leven nu in heel turbulente tijden door het gecombineerde effect van verschillende gebeurtenissen en trends. Denk daarbij terug aan de handelsoorlog tussen de Verenigde Staten en China die toenmalig president Donald Trump startte in 2018. Daarna kwam de covidcrisis die leidde tot een boom in e-commerce die op zijn beurt de hele supplychain van consumentengoederen in de war stuurde, onder andere door de havencongestie. De oorlog in Oekraïne heeft ook zijn effect niet gemist en intussen zien we dat in China weer grote steden op slot gaan met mogelijke bijkomende bottlenecks tot gevolg. Dat veroorzaakt de oplopende inflatie en stijgende prijzen voor grondstoffen, energie en andere goederen.
Frédéric Fontaine: Die inflatie is een lelijke streep door de rekening. Tot voor kort had de Belgische economie de opeenvolgende schokken zeer goed doorstaan. Dat was het resultaat van een goed samenspel van alle partijen. De overheid zorgde voor een goed gekalibreerde ondersteuning van het bedrijfsleven tijdens de coronacrisis. Grote bedrijven speelden hun rol door een correct betalingsgedrag ten aanzien van hun leveranciers en partners. De banken zorgden voor voldoende liquiditeit voor het hele economische weefsel in België. De toestand bij de Europese banken is nu nog uitstekend: ze verstrekken veel krediet en hun ratio’s voor de cost of risk zijn zeer goed.
“Over het algemeen staan we er dus goed voor”, vervolgt Frédéric Fontaine. “Maar door de oplopende prijzen voor grondstoffen en componenten, de stijgende personeelskosten én de problemen in de supplychain zien we dat bedrijven hun prioriteiten hebben bijgesteld. Tot eind vorig jaar legden ze nog de focus op investeringen en innovatie, nu gaat het over het verhogen van de zekerheid in hun werking onder meer door grotere voorraden aan te leggen. Daarmee verschuift de nadruk naar het verbeteren van het werkkapitaal.
Christa Sys: Dat klopt helemaal. Uit mijn contacten met de maritieme spelers maak ik op dat de magazijnen nu overal vol liggen. De fabrikanten bouwen meer zekerheid in en vullen de pakhuizen met grondstoffen en componenten om te kunnen blijven produceren ook als er bottlenecks optreden tijdens het transport. Waar bedrijven vroeger de voorraden zo klein mogelijk hielden en rekenden op just in time-leveringen, zien we nu een heel andere houding. Nu is het veel meer just in case en zelfs just in worst case. Op onze evenementen voor de sector zien we trouwens nu heel wat meer cfo’s die bezorgd zijn over de financiële effecten van die nieuwe strategische doelstellingen.
Frédéric Fontaine: De cfo’s moeten die nieuwe targets helpen realiseren in de praktijk. Ze werken nu nauw samen met de banken om financiering te vinden voor het aanhouden van die grotere voorraden. Stock financing is geen nieuw product voor BNP Paribas Fortis, maar in de huidige omstandigheden beleeft het een nieuwe bloei. Het maakt deel uit van een breder aanbod van werkkapitaalfinanciering. Die producten vereisen een speciale aanpak en zijn bedoeld voor specifieke situaties en transacties; dat kunnen we niet doen voor de kleinere bedragen. Maar gewoonlijk kunnen kleinere organisaties zich wel behelpen met hun klassieke financiële instrumenten.
Christa Sys: Die tendens naar grotere voorraden verhoogt intussen nog de druk op de transporteurs. Die kenden al grote capaciteitsproblemen met een tekort aan voertuigen en chauffeurs, maar de droge zomer en de gestegen vraag naar steenkool en graan leggen nog bijkomend beslag op trucks, schepen en treinen.
Ook op het strategische vlak stel ik vast dat de opdrachtgevers meer spreken over deglobalisering en nearshoring. Maar het blijft voorlopig bij een grotere awareness. We zien nog niet dat er een reële verschuiving plaatsvindt: de ratio voor de afstand die vracht aflegt (uitgedrukt in tonkilometer) stijgt nog altijd. Globalisering is nog niet dood.
Is deglobalisering geen belangrijke factor in de duurzaamheid van de supplychain?Christa Sys: Klopt, maar het is slechts één aspect. De operatoren in het transport zijn intussen veel meer bezig met andere zaken, zoals het invoeren van duurzame brandstoffen. Ik stel wel vast dat ze daar op een heel discrete manier aan werken en er amper over communiceren. Dan is het ook geen wonder dat het negatieve imago blijft overheersen. Om die perceptie te counteren, kwam recent de Belgische redersvereniging met het duurzaamheidsprogramma naar buiten onder de noemer #boldlyBEyond.
Frédéric Fontaine: Bedrijven moeten zich ervan bewust zijn dat het kredietbeleid van alle banken nu ook rekening houdt met duurzaamheid. Ook in de hele financiële sector worden projecten en financieringen op basis hiervan beoordeeld. ESG-factoren zijn al business as usual en dit kan in sommige gevallen een effect hebben op de financieringskosten. Dit komt ook door de druk van stakeholders die er meer belang aan hechten. Dit is met name het geval ten aanzien van regelgevers, die speciale monitoring van onze rol op dit gebied vereisen.
Doen de bedrijven nu ook meer inspanningen om hun facturen sneller te innen? Of betalen ze leveranciersfacturen later om zo hun werkkapitaal te versterken?
Frédéric Fontaine: Zeker. Alle bedrijven – ook de grote – doen nu veel meer een beroep op factoring om het geld van hun uitstaande facturen sneller te kunnen innen. Het is een eenvoudige manier om het werkkapitaal te verbeteren tegen een beperkte kost. Daarnaast stellen we vast dat het betalingsgedrag inderdaad vertraagt. Voorlopig is dat nog minimaal in België. Ons land doet het in dat opzicht nog altijd een stuk beter dan de Zuid-Europese landen. De noordelijke landen betalen wel sneller.
Christa Sys: In de logistieke sectoren zie ik daar wel een verschil. Sommige kleinere partijen – zoals de hinterlandoperatoren – zien dat grote klanten hun betalingen inderdaad vertragen. De termijn verschuift geruisloos van zestig naar negentig dagen. Dat heeft wellicht ook te maken met wie de macht heeft in de onderhandelingen.
Verdoe jij ook te veel tijd met het opvolgen van alle nieuwtjes in je feed? No worries, wij verzamelen alles wat nieuw is in de finance wereld. Al die nieuwtjes komen wekelijks in jouw mailbox terecht.
