Privacyverklaring

Banken smullen van kwantitatieve CSRD-data

8 augustus 2024
Tekst
Peter Ooms
Beeld
Kirsten Leon & Karolien Vlassenroot by James Arthur

“Je moet niet vrezen om jezelf vast te rijden.” Vier CFO’s delen hun ervaring met de implementatie van CSRD-rapportering tijdens een panelgesprek van FDmagazine. Ze bespreken de balans tussen kwalitatieve en kwantitatieve data, de rol van banken, en de uitdagingen bij het rapporteren over de supplychain.

Hoever staan jullie met de CSRD-rapportering?

Dries Wyffels: “Wij zijn het gewend om transparant te communiceren over de financiële resultaten in een jaarverslag. Dat verspreiden we massaal. Daar voegen we nu kwalitatieve teksten aan toe over de duurzame activiteiten en werkwijzen van Galloo. We zullen alle ESG-thema’s behandelen, wel nog niet op een kwantitatieve manier. Bij Galloo vinden we de wetgeving nog te vaag en zijn we nog niet volledig overtuigd van onze lijst met KPI’s. Als we nu al zouden meten, rijden we ons misschien vast en moeten we opnieuw beginnen. Dus houden we die boot nog even af. Dit past allemaal in ons stappenplan waarin we duidelijk maken hoe we op termijn wel op een kwantitatieve manier zullen rapporteren. Het vastleggen van de KPI’s is daarbij cruciaal.”

Karolien Vlassenroot: “Wij rapporteren al langer over duurzaamheid en evolueren snel richting een volledig conforme CSRD-rapportering. Dat doen we onder andere door deel te nemen aan een Europese wedstrijd over ESG-rapportering. Daar hoorden we bij de top drie. Dat zit dus wel goed. Daarnaast bekijken we het rapport als een communicatiemiddel, ook intern. In het rapport lezen medewerkers en stakeholders vaak voor het eerst over specifieke activiteiten op het vlak van duurzaamheid.”

Dries Wyffels: “Wij rapporteren nog vooral op een kwalitatieve manier, maar ik merk toch dat stakeholders of klanten daar tevreden mee zijn. Zelfs grote beursgenoteerde stakeholders kunnen daar voorlopig mee verder.”

Karolien Vlassenroot: “Als je wel over kwantitatieve data beschikt, vinden ze dat nog interessanter. Wij kunnen bijvoorbeeld de EPC-waarden van onze woningen leveren aan de banken. Zij gebruiken die om de duurzaamheidsgraad van hun hypotheekportefeuille in te schatten. Ik zie ook dat banken ons jaar- en duurzaamheidsrapport als databron integreren. Dan contacteren ze ons wel voor wat bijkomende informatie, maar we hoeven intussen geen vragenlijsten meer in te vullen. Ze hebben de belangrijkste gegevens al.”

Els De Keukelaere: “Dat is goed te begrijpen, want de banken moeten al veel sneller rapporteren over die thematiek. Met Ekopak werken we wel al met KPI’s en meetpunten. Ik denk niet dat je moet vrezen dat je jezelf vastrijdt. Soms moet je een KPI veranderen onder druk van de omstandigheden. Dan moet je dat ook kunnen doorvoeren. Het is belangrijk om daar dan goed over te communiceren.”

Dries Wyffels: “Ik merk ook de druk van de banken om groene leningen in portefeuille te hebben. Galloo maakt jaarlijks een investeringsplan op, dat ook de banken ontvangen. Dan zie je dat ze echt aan cherry picking doen door specifieke projecten te willen financieren, zoals een zonnepanelenproject. Wij mikken wel op een financiering van het geheel van onze activiteiten.”

De CSRD-regels gaan nu ook gepaard met de verplichting om te rapporteren over de supplychain met klanten en leveranciers. Hoe valt dat mee in de praktijk?

Kirsten Leon: “Op die manier werden wij er voor het eerst mee geconfronteerd. Onze consultants werken ook voor grote beursgenoteerde bedrijven. De opdrachtgevers begonnen ons vragen te stellen over duurzaamheidsdoelstellingen.”

Dries Wyffels: “Dat is bij ons ook zo. We hebben zeer veel kleine leveranciers, maar slechts een relatief beperkt aantal grote klanten, vaak grote internationale bedrijven. Die schakelen zelfs externe consultants in om die gegevens te verzamelen. Voorlopig blijven zij tevreden met onze kwalitatieve data, weliswaar met het perspectief op betere gegevens zoals in ons stappenplan aangegeven.”

Els De Keukelaere: “De verplichting om daarover te rapporteren en de data aan te leveren aan externe partijen is aanzienlijk. Ik ben ervan overtuigd dat die externe druk een belangrijke reden is waarom wij GWE konden overnemen. Dat bedrijf uit Brugge werkt aan de afvalzuivering van grote bedrijven als Danone of Heineken. Zij vroegen ook bijkomende gegevens. Die rapportering zou ook weer investeringen vergen. Door de overname kwam die verplichting bij Ekopak te liggen en was GWE ervan verlost. Als beursgenoteerd bedrijf zijn wij veel beter in staat om daarover te rapporteren.”

Karolien Vlassenroot: “Over de onderaannemers moesten we al rapporteren in het kader van ons B Corp-certificaat. Dat is een moeizaam proces, maar we zien nu dat ook de onderaannemers gegevens aanleveren.”

Dries Wyffels: “Voor Galloo wordt dat heel lastig. Wij hebben ook zeer kleine schroothandelaren als leverancier. Zij kunnen ons heel moeilijk gegevens bezorgen. Ik denk dat zij er met de tijd niet meer in zullen slagen om de steeds strenger wordende verplichte rapporteringen te verzorgen. Dat kan voor hen een bedreiging vormen.”

ID:

Dit is het tweede deel van een panelgesprek over CSRD, nieuwe regelgeving en finance. Interesse in het volledige artikel en een membership bij FDmagazine? Contacteer onze collega Jennero Rijaard (Jennero.Rijaard@nieuwemediagroep.be